Asesor musi przyjąć szereg założeń ustawowych przy ustalaniu progu podatku lokalnego. To są:

Wcześniejsze

• sprzedaż była pusta

• mieszkanie było w dobrym stanie technicznym (niezależnie od stanu faktycznego)

• wielkość i rozplanowanie mieszkania oraz stan fizyczny miejscowości były takie same jak w momencie wyceny mieszkania lub w przypadku wyceny wykonywanej w związku z propozycją zmiany wykazu wyceny, na dzień, od którego ta zmiana miałaby skutek

• mieszkanie zostało sprzedane bez żadnych dziedzicznych zabezpieczeń (tj. zakłada się, że jakakolwiek hipoteka została spłacona)

• części wspólne były w dobrym stanie technicznym (niezależnie od ich stanu faktycznego), a kupujący byłby zobowiązany do pokrycia kosztów ich utrzymania w takim stanie

• użytkowanie mieszkania byłoby trwale ograniczone do użytku prywatnego; i

• mieszkanie nie miało innej wartości deweloperskiej niż ta, którą można przypisać „dozwolonej zabudowie”.
  

Istnieją również specjalne przepisy mające zastosowanie do podziału podatku lokalnego od nieruchomości wykorzystywanych w rolnictwie, gospodarstwie rolnym lub hodowli ryb, a także nieruchomości przystosowanych dla osób niepełnosprawnych fizycznie.